RICHIE , J.W.C. BOKAAL, SEEDORF, WAGI!!
Door: Stijn
Blijf op de hoogte en volg Stijn
19 April 2008 | Suriname, Paramaribo
Ik begin meteen waarmee ik de vorige keer eindigde; RICHIE SPICE!! Ja man, wat een concert!! Ongelovelijk hoe hard wij em gebounced hebben haha! Ik denk het hardst van alle Surinamers bij elkaar. Dit concert was zooo goed!! Het duurde even voordat richie opkwam maar toen het eenmaal zover was, was het een gek feest!! Tussendoor kwamen we nog 2fransen gasten tegen die in Masusa verbleven. Zij waren overigens zeer onder de indruk van Luti, die een goed woordje Frans spreekt. Er werden zelfs 2 handtekeningen uitgedeeld haha!!
INBRAAK
Toen ik een paar dagen geleden aan dit verslag begon verbleven we nog rustig in ‘ons’ optrekje in Vierkinderen. Maar de plannen zijn helemaal overhoop gegooid. We zouden 3 dagen in een muf maar respectabel huisje in Vierkinderen verblijven dat dhr. Ceder ons had aangeboden om langer dan 1 dag in Vierkinderen te kunnen blijven. Het huisje ligt op zo’n 50meter van de cola-creek midden in Vierkinderen. Nu zijn we helaas alweer in Paramaribo.
Zondag zijn we rond 3u vertrokken naar Vierkinderen en bij aankomst werden we meteen opgeroepen om te komen voetballen, dit keer met de ‘grote jongens’ van rond de 20. Hierna natuurlijk een duik genomen in de kreek tot het donker begon te worden en we voor eten moesten gaan zorgen. Eten koken ging helaas niet door, het fornuis ontbrak. Dus dat werd maar droog, oud brood van Omoe, ookwel Sneesie (oftewel Chinezie), als avondeten.
De volgende 2 dagen zouden we met onze u-13 trainen. Dit ging helaas niet door want na de eerste nacht werden we ’s ochtends al wakker gebeld door onze schoonmaakster. We moesten meteen naar de stad komen, er was ingebroken!! Voor het eerst sinds ons verblijf was het echt raak. TV, Playstation en scheerapparaat zijn spoorloos. De deur is opengewrikt toen duidelijk was dat er niemand thuis was. Maar we zijn niet gaan zitten treuren maar meteen aan de slag gegaan: alle deuren extra beveiligd, zelfs met van die middeleeuwse kasteel-barricadeer-balken achter de deur en alles gereed gemaakt om naar beneden te verhuizen! Wat inmiddels dus is gerealiseerd.
Ludwich is vorige week woensdag naar Nederland vertrokken en nu staan we er helemaal alleen voor. Tot nu toe gaat het bijzonder goed ondanks de inbraak. We beginnen eindelijk een ritme op te bouwen; vroeg opstaan, klussen aan het huis en voor eigen brood op de plank zorgen. Alles a bun!!
LEO VICTOR
Op 5minuten lopen van ons stekkie op de gonggrijpstraat ligt de voetbalaccommodatie van Leo Victor, een van de hoofdklasse clubs hier. Dit is de hoogste divisie in Suriname. Ik denk dat je het niveau ongeveer kunt vergelijken met een 1e klasser uit Nederland. Toen wij opmerkten dat er opeens een prachtig kunstgrasveld opdoemde middenin een volkswijk, moesten we dit eventjes beter gaan bekijken en natuurlijk even bespelen. Toen we op een zonnige namiddag op het terrein aankwamen werd er helaas al getraind door het U-20 team en de hoofdmacht. Toen opeens een snutjungsk kwam vragen of we niet mee wilden trainen met de U-20 lieten we dit ons natuurlijk geen 2e keer vragen. Ik moet zeggen dat ik (alweer ja) versteld stond van het niveau; snel en attractief voetbal. Heerlijk om weer eens fanatiek te spelen maar onze conditie was erg ver te zoeken. Blijkbaar hadden we aardig gespeeld en we werden meteen uitgenodigd om ook eventjes met de hoofdmacht mee te trainen. Dit leek ons iets te veel van het goede, we hadden de nodige minuten nodig om weer op adem te komen.
J.W.C. BOKAAL
In het vorige verslag schreef ik over het Toernooi met de Ambassade op 2 April. Na een taxirit richting het Seedorf-stadion werd er hier gestreden om de J.W.C. Bokaal, vraag me niet waar het voor staat. Maar wij waren dus gevraagd mee te spelen met het ambassade-team. We moesten het in 3 wedstrijdjes van elk 20 minuten opnemen tegen het Surinaamse leger, de Nederlandse Korps-mariniers en de Nederlandse luchtmobiele brigade. Na de 1e wedstrijd met 0-0 gelijkgespeeld te hebben tegen de korpsmariniers werden in de 2e en 3e wedstrijd het Surinaamse leger en de luchtmobiele brigade simpel van het veld gespeeld. Respectievelijke 3-0 en 2-0 overwinningen resulteerde erin dat sinds jaren de J.W.C. bokaal weer eens in handen was van de ambassade. Grote dank ging naar ons uit voor onze bijdrage in deze ‘cup-winst’.
Maar we gingen niet alleen naar het Seedorf-stadion (waar wekelijks de Para Junior League wordt gespeeld) om te spelen, belangrijker vonden we het eigenlijk om met meneer Seedorf in contact te komen om ons project te ‘promoten’. Dit bleek totaal geen moeite te zijn. Hij stond achterin de kantine rustig te frituren en genoot van al deze Nederlandse, kaalgeschoren met tattoos bezaaide mannen bij elkaar, die de ene halve liter na de ander naar binnen goten. Nadat de bokaal ceremonieel door mr Seedorf aan Ralph was overhandigd bracht Ralph Johan Seedorf direct naar ons om even wat te babbelen over ons project. Heel duidelijk is dat ze een beleid hebben waar ze niet van af wijken. Alles gaat organisatorisch zoals vader&zoon Seedorf dat willen. Wij vinden het geen probleem om het na verloop van tijd samen met Seedorf te regelen maar dat gaat natuurlijk niet zomaar. Op het moment hebben ze zelf een accomodatieprobleem waardoor we in 2009 pas aan zouden kunnen sluiten. Maar wanneer wij een accommodatie weten te regelen willen ze graag kijken wat er dan te regelen valt. Vader en zoon Seedorf hebben het organisatorisch goed op een rijtje en hebben de formule voor georganisseerd voetbal in Suriname. Dus hopelijk kunnen we in een later stadium contact opnemen en de ontwikkelingen bespreken.
BAR
De bar is overigens ook volop in ontwikkeling. We hebben de eerste week van april een vrouw, Marianne, de toko laten runnen. Dit bleek niet meer dan een echte dufkut, excuses voor het taalgebruik maar anders kan ik er echt niet omschrijven. Nu hebben we de bar zelf weer overgenomen maar er zijn een aantal mannen zeer geïnteresseerd om de bar af te huren. Het is namelijk echt een goudmijntje hier in Suriname. Veel van het verdiende geld gaat toch echt naar drank!!
Ja mang nou komt een heel mooi stuk ;). Vandaag, 19 april, komen over ongeveer 2uurtjes 2 beste maten, broeders, naar Sranan!! Over een uurtje rijden we naar Zanderij om onze matties Sam & Omar een warm welkom te geven in Suriname. En dat in deze temperatuur, a song brong boi!! Dit is eventjes in een weekje geregeld, alsof het niks is!! We gaan maandag tot woensdag met z´n vieren en 2 losgeslagen gidsen het binnenland in. En dan spreek ik echt over het binnenland. Geen toeristische trekpleister maar overleven in onaangetast oerwoud. Jagen en vis vangen om te eten, we slapen in hangmatten, en hopelijk veel wild en mooie stukjes natuur zien. Maar dat is iets wat 100% gegarandeerd wordt door Dion, de gids. Hij heeft wel iets weg van onze eerder/beschreven vrind Erik Landveld, die neuroot. Maar over deze tour heb ik later hopelijk veel meer te vertellen. En over alle gekke avonturen die we de komende 2 weken gaan beleven natuurlijk!!
Maar oke daarnaast de aanwinst van het jaar, we hebben eindelijk onze felbegeerde WAGI. Een mooie Toyota Corona hebben we vanaf vandaag voor drieënhalve maand tot onze beschikking! Een van de vele jongens die hier heeft geholpen rondom het huis, Glenn, verhuurt ons zijn auto voor een paar maanden. Eindelijk zijn we niet meer afhankelijk van allerlei vrienden-dienstjes en het openbaar vervoer!
Oke we gaan er weer vandoor met onze wagi, even de laatste voorbereidingen voor Flakes en O´tje treffen. Zo snel mogelijk volgen ook weer wat foto´s!!
Blessi
INBRAAK
Toen ik een paar dagen geleden aan dit verslag begon verbleven we nog rustig in ‘ons’ optrekje in Vierkinderen. Maar de plannen zijn helemaal overhoop gegooid. We zouden 3 dagen in een muf maar respectabel huisje in Vierkinderen verblijven dat dhr. Ceder ons had aangeboden om langer dan 1 dag in Vierkinderen te kunnen blijven. Het huisje ligt op zo’n 50meter van de cola-creek midden in Vierkinderen. Nu zijn we helaas alweer in Paramaribo.
Zondag zijn we rond 3u vertrokken naar Vierkinderen en bij aankomst werden we meteen opgeroepen om te komen voetballen, dit keer met de ‘grote jongens’ van rond de 20. Hierna natuurlijk een duik genomen in de kreek tot het donker begon te worden en we voor eten moesten gaan zorgen. Eten koken ging helaas niet door, het fornuis ontbrak. Dus dat werd maar droog, oud brood van Omoe, ookwel Sneesie (oftewel Chinezie), als avondeten.
De volgende 2 dagen zouden we met onze u-13 trainen. Dit ging helaas niet door want na de eerste nacht werden we ’s ochtends al wakker gebeld door onze schoonmaakster. We moesten meteen naar de stad komen, er was ingebroken!! Voor het eerst sinds ons verblijf was het echt raak. TV, Playstation en scheerapparaat zijn spoorloos. De deur is opengewrikt toen duidelijk was dat er niemand thuis was. Maar we zijn niet gaan zitten treuren maar meteen aan de slag gegaan: alle deuren extra beveiligd, zelfs met van die middeleeuwse kasteel-barricadeer-balken achter de deur en alles gereed gemaakt om naar beneden te verhuizen! Wat inmiddels dus is gerealiseerd.
Ludwich is vorige week woensdag naar Nederland vertrokken en nu staan we er helemaal alleen voor. Tot nu toe gaat het bijzonder goed ondanks de inbraak. We beginnen eindelijk een ritme op te bouwen; vroeg opstaan, klussen aan het huis en voor eigen brood op de plank zorgen. Alles a bun!!
LEO VICTOR
Op 5minuten lopen van ons stekkie op de gonggrijpstraat ligt de voetbalaccommodatie van Leo Victor, een van de hoofdklasse clubs hier. Dit is de hoogste divisie in Suriname. Ik denk dat je het niveau ongeveer kunt vergelijken met een 1e klasser uit Nederland. Toen wij opmerkten dat er opeens een prachtig kunstgrasveld opdoemde middenin een volkswijk, moesten we dit eventjes beter gaan bekijken en natuurlijk even bespelen. Toen we op een zonnige namiddag op het terrein aankwamen werd er helaas al getraind door het U-20 team en de hoofdmacht. Toen opeens een snutjungsk kwam vragen of we niet mee wilden trainen met de U-20 lieten we dit ons natuurlijk geen 2e keer vragen. Ik moet zeggen dat ik (alweer ja) versteld stond van het niveau; snel en attractief voetbal. Heerlijk om weer eens fanatiek te spelen maar onze conditie was erg ver te zoeken. Blijkbaar hadden we aardig gespeeld en we werden meteen uitgenodigd om ook eventjes met de hoofdmacht mee te trainen. Dit leek ons iets te veel van het goede, we hadden de nodige minuten nodig om weer op adem te komen.
J.W.C. BOKAAL
In het vorige verslag schreef ik over het Toernooi met de Ambassade op 2 April. Na een taxirit richting het Seedorf-stadion werd er hier gestreden om de J.W.C. Bokaal, vraag me niet waar het voor staat. Maar wij waren dus gevraagd mee te spelen met het ambassade-team. We moesten het in 3 wedstrijdjes van elk 20 minuten opnemen tegen het Surinaamse leger, de Nederlandse Korps-mariniers en de Nederlandse luchtmobiele brigade. Na de 1e wedstrijd met 0-0 gelijkgespeeld te hebben tegen de korpsmariniers werden in de 2e en 3e wedstrijd het Surinaamse leger en de luchtmobiele brigade simpel van het veld gespeeld. Respectievelijke 3-0 en 2-0 overwinningen resulteerde erin dat sinds jaren de J.W.C. bokaal weer eens in handen was van de ambassade. Grote dank ging naar ons uit voor onze bijdrage in deze ‘cup-winst’.
Maar we gingen niet alleen naar het Seedorf-stadion (waar wekelijks de Para Junior League wordt gespeeld) om te spelen, belangrijker vonden we het eigenlijk om met meneer Seedorf in contact te komen om ons project te ‘promoten’. Dit bleek totaal geen moeite te zijn. Hij stond achterin de kantine rustig te frituren en genoot van al deze Nederlandse, kaalgeschoren met tattoos bezaaide mannen bij elkaar, die de ene halve liter na de ander naar binnen goten. Nadat de bokaal ceremonieel door mr Seedorf aan Ralph was overhandigd bracht Ralph Johan Seedorf direct naar ons om even wat te babbelen over ons project. Heel duidelijk is dat ze een beleid hebben waar ze niet van af wijken. Alles gaat organisatorisch zoals vader&zoon Seedorf dat willen. Wij vinden het geen probleem om het na verloop van tijd samen met Seedorf te regelen maar dat gaat natuurlijk niet zomaar. Op het moment hebben ze zelf een accomodatieprobleem waardoor we in 2009 pas aan zouden kunnen sluiten. Maar wanneer wij een accommodatie weten te regelen willen ze graag kijken wat er dan te regelen valt. Vader en zoon Seedorf hebben het organisatorisch goed op een rijtje en hebben de formule voor georganisseerd voetbal in Suriname. Dus hopelijk kunnen we in een later stadium contact opnemen en de ontwikkelingen bespreken.
BAR
De bar is overigens ook volop in ontwikkeling. We hebben de eerste week van april een vrouw, Marianne, de toko laten runnen. Dit bleek niet meer dan een echte dufkut, excuses voor het taalgebruik maar anders kan ik er echt niet omschrijven. Nu hebben we de bar zelf weer overgenomen maar er zijn een aantal mannen zeer geïnteresseerd om de bar af te huren. Het is namelijk echt een goudmijntje hier in Suriname. Veel van het verdiende geld gaat toch echt naar drank!!
Ja mang nou komt een heel mooi stuk ;). Vandaag, 19 april, komen over ongeveer 2uurtjes 2 beste maten, broeders, naar Sranan!! Over een uurtje rijden we naar Zanderij om onze matties Sam & Omar een warm welkom te geven in Suriname. En dat in deze temperatuur, a song brong boi!! Dit is eventjes in een weekje geregeld, alsof het niks is!! We gaan maandag tot woensdag met z´n vieren en 2 losgeslagen gidsen het binnenland in. En dan spreek ik echt over het binnenland. Geen toeristische trekpleister maar overleven in onaangetast oerwoud. Jagen en vis vangen om te eten, we slapen in hangmatten, en hopelijk veel wild en mooie stukjes natuur zien. Maar dat is iets wat 100% gegarandeerd wordt door Dion, de gids. Hij heeft wel iets weg van onze eerder/beschreven vrind Erik Landveld, die neuroot. Maar over deze tour heb ik later hopelijk veel meer te vertellen. En over alle gekke avonturen die we de komende 2 weken gaan beleven natuurlijk!!
Maar oke daarnaast de aanwinst van het jaar, we hebben eindelijk onze felbegeerde WAGI. Een mooie Toyota Corona hebben we vanaf vandaag voor drieënhalve maand tot onze beschikking! Een van de vele jongens die hier heeft geholpen rondom het huis, Glenn, verhuurt ons zijn auto voor een paar maanden. Eindelijk zijn we niet meer afhankelijk van allerlei vrienden-dienstjes en het openbaar vervoer!
Oke we gaan er weer vandoor met onze wagi, even de laatste voorbereidingen voor Flakes en O´tje treffen. Zo snel mogelijk volgen ook weer wat foto´s!!
Blessi
-
20 April 2008 - 00:01
Willem:
He stiende,
Leuk weer wat van je te horen !! zo te zien vermaak je, je daar nog steeds !!
Wel gaaf om die seedorfjes iets te zien doen !!
Lekker een auto, kijk je wel uit dat je geen big mama op de motorkap krijgt !!
Heb je de clubbladen ontvangen ??
Ik hoor het wel !1
Groetjes Willem -
20 April 2008 - 08:03
Marlie:
Hoi Stijn,
Fijn om weer wat op je site te lezen en zo te merken redden jullie het daar "helemaal zelf" ok prima! Knap hoor!( Jammer alleen van de inbraak!!)
Op dit moment zullen Omar en Sam er al zijn, héél veel plezier metz'n vieren, geniet van de trip door het oerwoud, maar let wel goed op de wilde beesten! Spannend hoor! Ben nu al benieuwd naar je verslag daarover! (Timo heeft trouwens de spulletjes bij Sam afgegeven)
Veel liefs en tot bels maar weer!
X Mam
-
20 April 2008 - 14:44
Lara En Henry:
Hoi Stijn Je gaat back to the basic! Een heel avontuur wordt het in de jungle. Hoop dat veel beleefd en ...zelf gevangen vis is goed te eten hóór! -
20 April 2008 - 15:48
Mark:
Hoi Stijn
Ben net ook terug uit de oerwouden van Drenthe (met de mountainbike) ook best spannend. Het klinkt allemaal weer fantastisch en vooral ook erg avontuurlijk. Vooral rond rijden met een eigen auto in Paramaribo lijkt me (na al je vorige verhalen een heel avontuur). Lijkt me een groter risico dan malaria en een trektocht door het oerwoud dus heel veel lol en plezier maar pas wel heel goed op.
Liefs Mark -
20 April 2008 - 19:16
4friends:
ha Stiende,
Top, een corona biertje die kan rijden. Drink het niet met brandstof, dat is too danger. Je hebt waarschijnlijk crocodile dundee gezien; koop een hoed en een mes en het oerwoud is veilig. Bovendien werkt het inbraakpreventief na de oerwoudchallenge. Hoe is reeds het nivo en de attendence van jullie voetballertjes?
tot horens.
4friends
-
21 April 2008 - 07:31
Erik & Marijke:
Hey Steijn, weer een prachtig avontuur vanuit Suriname. Mooi man. Jammer van de inbraak, maar ik begrijp dat ze niet veel schade aan het huis hebben aangericht. Geniet van de jungle tocht! Lijkt me te gek.
Gr Erik -
22 April 2008 - 17:26
Jeanet:
Lieve stijn,
Terwijl ik achter de computer zit te typen, zit jij maar liefst in de jungle!!!! Wat een verschil hè!
Ben benieuwd hoe je het hebt gehad. Wel erg leuk om eens iets echt voor jullie zelf te doen en eens wat meer van het land te zien...en dan ook nog wel met je beste vrienden. Super.Een hele fijn tijd met de jongens en ik kruip weer snel een keer met de kinderen in de web-cam om je te zien en zo..
Dikke kus van hier
-
22 April 2008 - 18:57
Tim:
hee stijntjee.
Je voetbalkwaliteiten zijn daar ook al ontdenkt hoor ik(hopelijk dat je dvo volgend jaar ook kampioen kunt maken), en de chicks bij die party waren ook aanwees neem ik aan;)
Enige mindere is de inbraak.. voor de rest weer een top verhaal!(inkomsten van de bar ook niet onprettig)
Veel succes nog komende weken daaro..
groetee trepkes
-
22 April 2008 - 20:44
Irene En Cees:
Hoi Stijn,
Jij maakt wat mee man. Tegen de tijd dat je terugkomt zal je wel een hele baard hebben!? Leuke verhalen, we zijn zeer benieuwd wat je allemaal in de jungle tegen bent gekomen (in je hangmat??).
groetjes Irene en Cees -
23 April 2008 - 13:57
Karin En Rob:
Hallo Stijn,
uit je krabbels blijkt dat het erg goed met je ( jullie ) gaat. Jammer van de inbraak, maar jullie hebben daar ook weer adequaat op gereageerd. Veel plezier op jullie tocht in de binnenlanden van Suriname en neem daar maar de eerste rijlessen in de Toyota.
Het ga je goed.
Karin en Rob. -
27 April 2008 - 11:54
Rens:
Nog steeeeeds jaloers jonge!
Hahaha geniet ervan en ik kijk
weer uit naar je volgende verhaal.
Kus je nichtjee -
27 April 2008 - 20:12
O:
Het is zeker chil hier in PARA-MARIBO -
28 April 2008 - 09:52
Roy:
hahaa stiende lambal. Die conditie moet je wel op pijl houden hea!;)
Dat de bar veel winst maakt staan we hier in lent niet zo van te kijken stijn, kijk eens naar dvol ;)
Mooi te horen dat het steeds beter met jullie gaat! Lekker rond scheuren in je wagi.
groetee -
02 Mei 2008 - 13:47
Stefan:
Hoi neef,
Zo te lezen gaat het goed met je. Tenminste, als je dit lezen kunt, want dan ben je levend teruggekomen uit het oerwoud met je vrienden. Realiseer je dat jou suriname avontuur ook voor hen een kado-avontuur is. Om jaloers op te zijn. Laat jullie overwinning met als beloning de jwc bokaal sturen naar buitenlandse zaken. Goed voor je CV.
Nog bedankt voor je felicitaties.
Blijf je house barricaderen en gegroet.
Stefan. -
02 Mei 2008 - 13:48
Jules:
ha Stijn,
Hebben jullie ook lekkere pap?
dada Jules -
02 Mei 2008 - 13:50
Romee:
he Stijn,
Zullen we verstoppertje spelen als je terug bent?
Groetjes Romee -
02 Mei 2008 - 13:54
Fenna:
Ho Stijn,
Ik ben mijn fles kwijt, heb jij die?
Fenna -
02 Mei 2008 - 13:58
Lynn:
Hu Stijn,
Ik sta met met een lekke band van mijn eenwieler bij Wijchen, hoe is het nog naar jou anders ga ik terug.
Tot horens,
Lynn -
02 Mei 2008 - 14:00
Jillis:
Hi Stijn,
Ik heb mijn voetbalschoenen kapot. Heb jij nog een paar nieuwe voor weinig voor me.
Daag lieve Stijn,
Jillis -
03 Mei 2008 - 18:26
Hans:
Ha Stijn,
Het klinkt allemaal weer erg goed! Je komt toch wel weer terug naar Nederland nu je je draai daar hebt gevonden? Je neefjes en nichtjes kunnen immers niet zonder je! Groeten
-
03 Mei 2008 - 18:28
Stefan:
Hallo Stijn,
Mijn gazon is momenteel een chaos. Jij hebt inmiddels veel verstand van grasmatten, geef mij alsjeblieft goed advies!
Stefan -
04 Mei 2008 - 19:25
Edu:
Hoi Stijn,
Jij hebt inmiddels de juiste connecties in Suriname. Creatief gezien heb ik alles al gedaan bij de Nederlandse tv-omroepen. Kun jij wat voor me doen daar in Zuid Amerika?
Ik hoor graag van je.
Edu -
06 Mei 2008 - 21:53
Flakes:
Jongens, dit waren te mooie 16 dagen. 16 dagen in ons leven die we nooit meer vergeten. Finaal naar de, PALM voor Ootje, alles gecensureerd, het binnenland, Dion, Asdip/Washid, Chickies... Alles was gewoon perfect!
Volgend jaar weer een mooie vakantie samen!
We spreken elkaar! (yn) -
08 Mei 2008 - 08:32
Jop Disvels:
Hee Stijn !!!>>....
Dvol A1 is kampioen geworden.
Nog veel plesier.
Jammer van de inbraak maar komt wel goed
Groeten Joop -
15 Mei 2008 - 05:56
Manfred V/d Broek:
Hallo Stijn,
Fijn dat jij het nog steeds zo naar de zin hebt in Suriname, een hele mooie belevenis en je komt in mooie situaties terecht, een hele belevenis.
Geniet er nog maar van de komende tijd.
Jij zult wel prachtige verhalen hebben als je terug bent in Nederland.
Hopelijk zie ik jou in augustus weer bij DVOL, want wij zijn niet zo blij geweest met jou afwezigheid.
Groeten en nog heel veel plezier.
Manfred
-
17 Mei 2008 - 12:18
Marlie:
Ha Stijn, leuke foto"s! Is Clyde nou over een paar weken onze gids?
X mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
