Dag Suriname

Dit wordt mijn allerlaatste verslag, want over 2 dagen vertrekt mijn SLM-vliegtuig naar Nederland. Dan zit mijn half jaartje Suriname er alweer op. De tijd is echt voorbij gevlogen naar mijn gevoel, maar dat is een goed teken geloof ik..
Ik ga wel met een gemengd gevoel weg, natuurlijk vindt ik het super om dadelijk iedereen in Nederland weer te zien en een dikke brassa te kunnen geven maar toch zou ik hier best nog wat langer willen blijven, om nog iets meer te kunnen zien en doen. Want er is nog zoveel te doen en zoveel te zien hier. Maar wie weet krijg ik die kans nog wel een keertje, met een latere stage (zoals al die andere Nederlandse stagaires hier in Suriname)
Ik ben van mening dat ik met een paar maandjes extra nog heel veel meer zou kunnen bereiken hier! Want het loopt allemaal erg goed; het guesthouse, de bar maar het belangrijkste het voetbalproject. Want daar zit echt heel veel beweging in maar daar kom ik later op terug.
Donderdag was het mijn laatste keer feesten hier in Suriname; HAVANA LOUNGE..; zeeeer geslaagd feestje en het was superdruk. Toen ik even met een stagaire stond te praten vertelde ze me opeens dat Edgar Davids ook in de tent was. Toen ik vroeg ‘ waar dan wel?’ was het antwoord ‘draai je maar om’.. Dus ik draai me om en ja hoor, de kleine verouderde pitbull stond daadwerkelijk RECHT achter me. Dus ik als een gek de tent doorgerend Amilcar zoeken en Amil meegesleurd om even met Edgar te praten over het project. Maarja zoals (tot nu toe) altijd kregen we weer hetzelfde verhaal; super project, mooi initiatief maar edgar heeft geen tijd en komt niet uit district Para maar uit Coronie. Dus na een babbeltje was het goeiedag verder en wie weet treffen we elkaar ooit nog. Maar toch vet om zo’n vedette even tegen het lijf te lopen in het stampvolle Havana, respeci..
Maar het is niet alleen maar feesten hier. Erg weinig zelfs, tenzij NL speelt natuurlijk dan is het ook hier in Suriname echt gekkenhuis. Op 3 gigantische schermen bij ’t Vat wordt de wedstrijd live uitgezonden en als je een luchtfoto op zo’n dag zou maken zou je een grote oranje massa zien. Echt gezellig, krijg je toch voor eventjes het ‘holland-gevoel’ in Suriname. Helaas was de sfeer vanavond in het vat iets anders. Het is nu 8uur avond hier en nederland heeft zojuist verloren met 3-1 van het Rusland van Guusje. tactisch klopte er naar mijn mening helemaal niks van.. Een grote geitenkaas in de verdediging, om te huilen. Maar oke hierover kan ik nog wel een uur doorratelen maar dan wordt het een erg duur grapje hier in het cyber..
Oke wat is er voor de rest allemaal gebeurd de laatste weken (maanden). Ik vind het echt jammer dat ik nog steeds niks over de periode heb kunnen schrijven dat Sam en Omar er waren. Dus nu toch nog een kleine (ere)vermelding uit deze schitterende weken waarin echt heel veel is gebeurd. Ten eerste hebben we veel gevoetbald; in Vierkinderen, wedstrijden met een ministerie tegen een ander ministerie waarvoor we werden uitgenodigd en nog meer vrije tijd voetbal.
We zijn gaan trippen met Dion de gids, ookwel de mafkees van Suriname EN komt binnenkort hoogstwaarschijnlijk een paar maanden/jaren in Nederland werken. Dus jullie kunnen snel zelf over Dion oordelen want zijn plan is ook nog eens om gezellig in Nijmegen te komen wonen. Maar met Dion zijn we dus 2x wezen trippen; naar brownsberg en naar Tibiti, de echte jungle in. Vanaf minuut 1 was het feest in het beruchte rode busje, waar alles is uitgesloopt en 2 banken in zijn gedeponeerd. Dion vertelde nog nooit zo’n gekke groep vrienden meegemaakt te hebben, echt schitterende avonturen meegemaakt in het bos. Neem Tibiti bijvoorbeeld; we vertrokken op vrijdag nadat we op donderdag naar Havana waren geweest. Iedereen was aardig naarde de volgende ochtend en toen we een stop moesten maken voor een fles water kwamen fliex en ik op een geniaal idee, otje kreeg naast het lekker koude water ook een shotje palm (die 90% alocoholi, is gewoon los te koop in de supermarkt) in zijn glas en zonder iets door te hebben werd deze in een keer naar achter gewerkt. Nouja het resultaat hiervan was dat otje het 2 uur later best zwaar had midden in de jungle haha..
Zo kan ik nog wel een kantje voltypen met dit soort ongein maar aangezien ik al een uur in de cyber zit moet ik toch verder. De maanden hierna hebben Amil en ik nog 6 andere tripjes gemaakt waarin we van alles hebben gezien; apen, schildpadden, jaguars, dolfijnen, kaaimannen, slangen eigenlijk alles wel zo’n beetje.. wel heel speciaal denk ik om dat allemaal in het wild gezien te hebben. Ook zijn we naast de toeristische tripjes met Dion en een Indiaan gaan jagen. Dion ging voor de vogels (hij heeft 27jaar in de export gezeten) en de Indiaan had een groot eenloops- jachtgeweer mee om de – op zijn pad komende – herten hazen en buffels neer te schieten wat ons eten zou zijn. Vervolgens hebben we 3 nachten in de Savanne/woud gezeten en meerdere vogels gevangen. Het grote wild was echter niet te bekennen waardoor we 3 dagen noodles hebben gegeten, wat door de honger onvoorstelbaar lekker was. Zelfs droog brood was heerlijk en we hebben 3 dagen kreekwater gedronken, wat de effecten daarvan waren laat ik maar even buiten beschouwing haha.

Guesthouse & Bar

Met het guesthouse gaat het nog steeds erg goed, eigenlijk zijn er altijd nog wel klanten. Van heel saaie tot heel erg leuke natuurlijk.. Zo zijn er al wat stagaires geweest waarmee het natuurlijk erg gezellig was. En ook met Lies & Librecht, een Belgisch stelletje uit Leuven die er in de tijd van Sam en Omar waren, hebben we echt leuke dingen meegemaakt en gedaan. Lies werkt bij MTV België en Librecht was beroepsmuzikant, nouja die gozer is echt zo gek als een deur, schitterend!! Voor de rest waren de klanten wat rustiger en serieuzer, maar alsnog as het wel altijd heel gezellig met de andere mensen..

En met de bar is het nog steeds wat rustiger. Luti is weer terug in het land en die is wel van plan het weer op te gaan pakken maar dat zal ik helaas niet meer mee gaan maken.

Muti & Tiemde..

Naast 2 vrienden zijn er ook 2 andere geliefden langsgeweest in Paramaribo om eens te kijken hoe het er hier allemaal aan toegaat. Zo hebben mn moeder & broeder ook voor 12daagjes van Suriname mogen proeven. Dit was ook een heerlijke tijd, we hebben er echt met z’n allen verschrikkelijk van genoten. Ik van hun aanwezigheid en zij alles wat er hier gebeurt, want het is toch wel even heeeeeel anders dan Nederland hebben zij ook mogen ervaren haha. Dit hebben ze op de positieve manier mogen meemaken maar ook zeker de negatieve kant van Suriname. Ik denk dat ze een erg goed beeld kunnen schetsen van hoe het er aan toe gaat hier. Zo hebben ze echt genoten van Paramaribo, het guesthouse en de natuur maar ook hebben ze de andere, hardere, criminele kant van Suriname mogen ervaren. Tijdens een rustige wandeling in de prachtige cultuurtuin zijn we namelijk geroofd door 2 boslandcreolen met messen. Eventjes heeel erg schrikken natuurlijk maar gelukkig was er naast de materiële schade geen andere schade, of anders gezegd wij waren ongedeerd gebleven. Dus ook dat waren 2 zeer geslaagde en gezellige weken waarin we echt heel veel hebben gezien.. Schildpadden op galibi en dolfijnen en apen en slangen enja eigenlijk ook wel zo’n beetje alles!

Ik heb nog zoveel te vertellen maar nog maar zo weinig tijd dus ik ga naar mijn laatste maar belangrijkste stuk; voetbalproject VIERKINDEREN
Hierover is zoveel te vertellen, ik begin maar met het U-13team. In dit team zit toch wel de meeste ontwikkeling. We zijn nu 5 maanden bezig geweest de jongens te trainen en nu mijn tijd erop zit wil ik even de ontwikkelingen doorspelen aan iedereen in Nederland. Als ik kijk naar de verschillen tussen de eerste en de laatste training is er heel veel te vertellenl, wat opzich ook wel de bedoeling was. Maar toen we voor het eerst in Vierkinderen kwamen was het ieder voor zich en maar kijken wie het 1e doelpunt kan scoren. Nu hebben de jongens eindelijk door dat het niet gaat om eigen succes maar dat het gaat om in teamverband te spelen. De jongens spelen samen en er zijn vaak al erg mooie combinaties. Dit is toch wel de belangrijkste en mooiste ontwikkeling. Maar daarnaast schold men elkaar in het begin helemaal verrot wanneer er iets fout ging, ook dit is er inmiddels gelukkig uit.
Een andere mooie ontwikkeling is hoe we het veld helemaal op eigen krachten bespeelbaar hebben gemaakt. Het veld is helemaal plat maar onder de grond zitten nog wortels van kleine boompjes wat nog wel gevaarlijk kan zijn. Nu heeft het dorpsbestuur ons toebeloofd dat het veld gescrapt zal worden met een bulldozer en daar bovenop een laag opvulzand zal komen. Hierop zal worden toegezien door Amilcar (die nog anderhalve maand blijft) en men. Joval van UDO. Ook men. Will van Rhee zal zich vanaf juli (wanneer hij weer in Suriname is) ter beschikking stellen voor het project.
Dan gaan we door naar het U-15 team wat ondertussen ook is gelanceerd. Zij hebben zelfs al 2 wedstrijden gespeeld waarvan er een gewonnen werd en de ander gelijk gespeeld werd. Beide teams (U-13 & U-15) zullen vanaf 10augustus (wanneer Amil vertrekt) onder handen komen van Dhr. Isaac Bruinhard. Wij hebben er alle vertrouwen in dat hij zich voor 200% zal inzetten en de jongens zal blijven trainen. Vervolgens zullen Isaac, Ludwich, men Ceder(voorzitter plantagebestuur), men Krenten en men Joval zorgen voor een goede voortzetting van het project en kijken wat er nog meer mogelijk is. Ook zullen ik en Amilcar vanuit Nederland actief blijven en kijken wat we vanuit Nederland kunnen regelen.

Maar nu moet ik er echt mee stoppen, ik zou graag nog een tijdje doortypen over de voortgang e.d. maar morgen moet ik om 11uur al klaar staan om in Vierkinderen een wedstrijd tussen ons U-13 team en het team van het Cultureel Jeugdcentrum Gonggrijpstraat te fluiten. En daarnaast moet de koffer nog ingepakt worden en het is inmiddels half 12. Dus ik wil voor de laatste maal iedereen van harte bedanken voor alle steun en hulp vanuit Nederland en tot snel, heel snel!!!